Het begon allemaal met een vraag die niet goed genoeg werd beantwoord. De vraag was: waarom zouden de kooldioxide en drankconcentraten die in bruiswatermakers worden gebruikt, van het ene uiteinde van Europa naar het andere moeten worden vervoerd?
Toch gebeurde dit voortdurend. CO2-cilinders werden van duizenden kilometers ver naar Finland getransporteerd en vervolgens werden dezelfde flessen leeg geretourneerd. Dit was niet logisch vanuit economisch perspectief, laat staan vanuit ecologisch perspectief. Koolstofdioxide, de grondstof voor de bubbels, is lucht en het concentraat dat wordt gebruikt om de drankjes te maken is voornamelijk water. Misschien kunnen beide in plaats daarvan lokaal worden geproduceerd?
We besloten er iets aan te doen en er werd een vulinstallatie voor CO2-flessen opgericht in Helsinki. Het woord faciliteit klinkt in deze context misschien te ambitieus, aangezien het eigenlijk maar een garage was. We ontdekten echter dat er direct vraag was naar dit lokaal geproduceerde kooldioxide.
Ons kleine bedrijf verwierf grote klanten in Finland. Na een tijdje kwam er een grote order uit het buitenland, die alleen al meer waard was dan de omzet van het hele bedrijf op dat moment. De bestelling kwam uit Midden-Europa en werd uiteraard afgehandeld in overeenstemming met de bedrijfswaarden. Hierdoor werden al snel ook gasflessen gevuld in Midden-Europa, dichtbij de keuken van de lokale consument.
Naarmate het aantal klanten toenam, werd de Finse installatie verplaatst van de garage naar een moderner en groter pand. Toen kwam er een sterk verlangen om onze eigen bruiswatermaker te maken, niet zomaar een plastic apparaat, maar de beste in zijn soort ter wereld. Dit zou niet gemaakt zijn van plastic op fossiele basis, maar in plaats daarvan een designproduct dat zo milieuvriendelijk mogelijk zou zijn. Hij zou lang meegaan en met trots op de beste plek in de keuken worden geplaatst.
Een moeilijke reis begon, maar uiteindelijk werd het onmogelijke mogelijk gemaakt. Misschien wil je niet eens meer weten over de talloze uitdagingen en tientallen slapeloze nachten. Het enige dat er echt toe doet, is dat het eindresultaat de eerste bruiswatermaker ter wereld was, gemaakt van houtcomposietmateriaal.
Met houtcomposiet wordt bedoeld dat het een materiaal is waarvan de grondstoffen vrijwel 100% hernieuwbaar zijn. Om het bot te zeggen: de behuizing van het apparaat is gemaakt van restanten uit de bos- en pulpindustrie: tallolie en houtsnippers.
Het houtcomposiet is in sommige opzichten plasticachtig: het is duurzaam en kan worden gebruikt om apparaten te maken die vergelijkbaar zijn met traditionele, op fossiele brandstoffen gebaseerde kunststoffen. Al het andere is zowel veel milieuvriendelijker als mooier: een strak ontwerp – letterlijk.
Als klein Fins bedrijf zijn we er trots op dat we lange transportafstanden en onnodig plastic hebben geëlimineerd. Er zijn echter nog veel meer uitdagingen in de wereld die moeten worden opgelost.
Dit verhaal is nog maar het begin en het zou leuk zijn als jij er deel van uitmaakt.
Dave & Jussi